لیدوکائین یک داروی بی‌حس‌کننده موضعی است که برای کاهش درد، خارش و سوزش استفاده می‌شود. این دارو یک نوع بی‌حس‌کننده آمینو آمیدی است و در اشکال دارویی مختلفی مانند ویال، آمپول، پماد و افشانه تولید می‌شود. لیدوکائین می‌تواند در درمان دردهای ناشی از برخی فرایندها، سوختگی‌های جزئی و نیش حشرات مؤثر باشد. این دارو با مسدود کردن سیگنال‌های درد ارسال شده به مغز، بی‌حسی موقتی در نواحی مورد استفاده ایجاد می‌کند. لیدوکائین معمولاً در کرم‌ها، پمادها، چسب‌های پوستی و اسپری‌هایی یافت می‌شود که برای درمان بواسیر، بریدگی‌ها، سوختگی‌ها، گزش‌ها و بیماری‌های پوستی استفاده می‌شوند
موارد مصرف
برای مصرف لیدوکائین بهتر است به دستور پزشک یا داروساز عمل کنید. در هر صورت، مصرف باید با رعایت دستورالعمل‌های پزشکی صورت گیرد. برای مثال، در صورت استفاده از پماد لیدوکائین، از گوش پاک کن، پنبه و حتی از نوک انگشتان دست می‌توانید استفاده کنید. همچنین، اگر سطح پوست شما دچار سوختگی، تورم و تاول شده است، باید از اعمال این دارو بر روی این نقاط پرهیز کنید. در هر صورت، برای استفاده از لیدوکائین باید مراقب چند نکته باشید که بهتر است با پزشک یا داروساز خود مشورت کنید. همچنین، می‌تواند در درمان دردهای ناشی از برخی فرایندها، سوختگی‌های جزئی و نیش حشرات مؤثر باشد. این دارو با مسدود کردن سیگنال‌های درد ارسال شده به مغز، بی‌حسی موقتی در نواحی مورد استفاده ایجاد می‌کند. از این ماده معمولاً در کرم‌ها، پمادها، چسب‌های پوستی و اسپری‌هایی یافت می‌شود که برای درمان بواسیر، بریدگی‌ها، سوختگی‌ها، گزش‌ها و بیماری‌های پوستی استفاده می‌شوند.
منع مصرف
مصرف لیدوکائین در برخی موارد منع شده است. این ممنوعیت‌ها ممکن است به دلیل تداخل با داروهای دیگر، وجود عوارض جانبی جدی یا شرایط خاص بیماران باشد. در زیر فهرستی از مواردی که مصرف لیدوکائین در آنها منع شده است آورده شده است:
- بیمارانی که به لیدوکائین یا دیگر آمینو آمیدها حساسیت دارند
- بیمارانی که دچار بلوک قلبی هستند
- بیمارانی که دچار بیماری عروق کرونری هستند
- بیمارانی که از داروهای ضد آریتمی استفاده می‌کنند
نشانه های حساسیت
نشانه‌های حساسیت به لیدوکائین ممکن است شامل علائم زیر باشد:
- آلرژی واقعی به دارو
- تپش قلب
- لرزش
- ازحال رفتن
- تعریق
- لرزش دست‌ها
به هر حال، برخی از این علائم ممکن است به عوارض گذرای ناشی از تزریق بی حسی موضعی دندانپزشکی مرتبط باشند و در بسیاری از موارد منشا روانشناختی داشته و به سطوح اضطراب بالای بیماران مرتبط باشند
علائم حساسیت واقعی به لیدوکائین باید توسط پزشک تشخیص داده شوند.
کمک های اولیه
برای کمک های اولیه در مواجهه با حساسیت به لیدوکائین می توانید از روش های زیر استفاده کنید:
- تماس با پزشک: در صورت بروز حساسیت شدید و علائم واکنش آنافیلاکتیکی، باید فوراً با پزشک تماس بگیرید و از وضعیت خود اطلاع دهید.
- قطع مصرف لیدوکائین: در صورتی که حساسیت به لیدوکائین دارید، باید فوراً مصرف آن را قطع کنید.
- استفاده از آدرنالین: در صورتی که علائم حساسیت شامل تنگی نفس، تنگی در قفسه سینه و یا تورم دهان و لب هستند، می توانید از آدرنالین استفاده کنید. این دارو می تواند علائم حساسیت را کاهش دهد.
- استفاده از آنتی هیستامین: در صورتی که علائم حساسیت شامل خارش، قرمزی و یا آبریزش پوستی هستند، می توانید از آنتی هیستامین ها استفاده کنید. این داروها می توانند علائم حساسیت را کاهش دهند.
- استفاده از استروئیدها: در صورتی که علائم حساسیت شدید و مقاوم به درمان با آدرنالین و آنتی هیستامین ها باشد، ممکن است پزشک شما برای شما استروئیدها تجویز کند. استفاده از استروئیدها می تواند علائم حساسیت را کاهش دهد